sobota, 25 maja 2013

[2] Film polski: Mój rower (2012)

Przyszedł czas na kolejny film z cyklu "Oglądam film polski". Tym razem padło na "Mój rower" w reżyserii Piotra Trzaskalskiego. Zwiastun w kinie zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, więc postanowiłem, że jak tylko nadarzy się okazja muszę ten film obejrzeć. Okazja nadarzyła się wczoraj. Jednak już sam film aż tak ciekawy się nie okazał. Nie był jednak do końca nieciekawy. A co o nim myślę? Zapraszam na recenzję. 

Film, do którego scenariusz wspólnie napisali reżyser - P. Trzaskalski i Wojciech Lepianka (swoją drogą - ciekawe nazwisko :D ) opowiada historię trzech pokoleń rodziny Starnawskich. Mamy tutaj seniora rodu - w jego roli Michał Urbaniak, który grywał już epizody w kilku filmach, ale wydaje się jakby ta kreacja była jedną z większych w jego karierze - człowieka starszego, schorowanego, nie stroniącego jednak od alkoholu i pełnymi garściami czerpiącego z życia. Mężczyznę z bogatą przeszłością. Muzyka. Można by nawet rzec showmana (świadczy o tym złota marynarka, o której w filmie będzie mowa). Jest on niestety człowiekiem trudnym w pożyciu. Film rozpoczyna się bowiem w chwili kiedy opuszcza go żona. Jednak to nie jedyna oznaka trudnego charakteru. Włodek - bo tak ma na imię senior - nie żyje również w zbyt dobrych stosunkach ze swoim synem Pawłem, w tej roli Artur Żmijewski. Paweł Starnawski jest człowiekiem sukcesu. Muzykiem koncertującym na całym świecie. W przeciwieństwie do ojca, który gra na klarnecie, jego domeną jest fortepian. Jednak i on nie jest idealny. Do jego ciężkich relacji z ojcem, wynikających z zadrażnień z przeszłości, dochodzi jeszcze trudna relacja z synem, z którym nie utrzymywał kontaktu od momentu opuszczenia jego matki. W rolę najmłodszego z rodu Starnawskich, Maćka, wciela się Krzysztof Chodorowski. Ten młody chłopak nie ma zbyt dobrego zdania o swoim ojcu, szanuje i bardzo lubi jednak swojego dziadka (dziadkowi także łatwiej dogadać się z wnukiem niż z własnym synem). Jemu jednak także nie brak problemów i zgryzot o których dowiemy się w trakcie seansu. Nagłe odejście żony Władka doprowadza go do zapaści (zawału?) przez co ląduje w szpitalu. 


W taki oto sposób dochodzi do spotkania wszystkich trzech mężczyzn z rodu Starnawskich. Paweł dowiedziawszy się o odejściu matki od ojca postanawia zapewnić mu miejsce w ekskluzywnym domu starości. Włodek, jak i Maciek (który uważa ojca za  bezdusznego bydlaka) nie zgadzają się na to. Po wielu dyskusjach i poszukiwaniu miejsca w które udała się Barbara (żona Władka) postanawiają ją odszukać i przekonać do powrotu - ktoś przecież musi zajmować się schorowanym Władkiem. W trakcie podróży, a także pobytu w ośrodku wypoczynkowym blisko miejsca gdzie znajduje się Barbara między bohaterami filmu dochodzi do wielu sytuacji, które na nowo budują w nich wzajemny szacunek i miłość. Odkrywają oni, że dawne zatargi nie mają znaczenia, że warto czasem zapomnieć, aby znaleźć szczęście płynące z posiadania rodziny. 


Samą historię oceniam pozytywnie, ale bez jakichś szaleństw i super zachwytów. Ot, film jak film. Gra aktorska też nie powala, choć Urbaniak i Żmijewski nie są najgorsi. Męczący wydawał się tylko Chodorowski, który jakoś nie pasował mi do tej roli od samego początku. Dużo ładnych zdjęć. Sielankowe plenery. Wszystko to wprowadzało aurę spokoju i lekkiej zadumy. Do tego dobra, bardzo klimatyczna muzyka dopełniały dzieła. Jednak w filmie pojawiło się kilka dłużyzn, spowodowanych głównie przez dziwne zabiegi związane z robieniem i oglądaniem zdjęć przez Maćka. Być może miało to na celu wprowadzenie czasu na refleksję dla widzów, bo momenty te były ilustrowane muzyką i wstawiane tuż po jakimś istotnym, przełomowym wydarzeniu. Mnie to jednak nie przekonało i troszkę nudziło. 


Całość oceniam jednak pozytywnie i daję 6-6.5/10. "Mój rower" to film, który można obejrzeć w wolnej chwili, ale bez ciśnienia.

18 komentarzy:

  1. Oglądałem dość niedawno i przyznam, że spodziewałem się czegoś znacznie gorszego. A ogląda się to całkiem przyjemnie, mimo że schematyczne i przewidywalne, to jednak czuć coś pozytywnego płynącego z tego filmu. Tak jak piszesz - nie porywa, ale jak najbardziej do obejrzenia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja chciałem obejrzeć ten film z czystej ciekawości. Interesowało mnie jak zagra Urbaniak, bo kilka wywiadów z nim przeczytałem przed premiera. Ale do kina było mi nie po drodze, więc czekałem aż się pojawi na jakimś nośniku.

      Usuń
  2. Mnie strasznie zafascynował ten film. Taka prosta historia, ale nie ma w niej żadnej złości i nienawiści. Podczas oglądania wpadłem w wielką zadumę. Może nie jest to kino najwyższych lotów, ale warto obejrzeć. No i oczywiście piękne krajobrazy. Coś niesamowitego.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie da się ukryć, że film ten pozostawia wiele miejsca na zadumę i refleksję. Co swoją drogą jest jedną z jego zalet.

      Usuń
  3. Chciałam zobaczyć ten film, ale jakoś nie było okazji. Dodaję do listy, choć rozrasta się ona w taki tempie, że do śmierci nie zdążę zobaczyć wszystkiego...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dasz radę! Nie poddawaj się ;) Moja lista też ma ze dwa kilometry i wciąż pojawiają się nowe pozyjcję, które chce zobaczyć. A to tylko filmy, które już zostały nagrane, często dziesiątki lat temu, a co dopiero mówić o tych, które wchodzą do kin...

      Usuń
  4. Widzę że mieliśmy podobne odczucia co do filmu i podobnie go odebraliśmy. Acz nie ze wszystkim się zgadzam, ale to już wiesz z mojej recenzji:) pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdecydowanie tak jak piszesz. Ogólnie się zgadzaliśmy, ale "poróżniły" nas szczegóły. Z tego co zauważyłem, to Twoje odczucia były bardzo zbliżone do @toma571 jeśli chodzi o tę zadumę ;)

      Usuń
    2. No może bez przesady z tą zadumą u mnie;)

      Usuń
    3. Oj tam, oj tam... Coś tam przecież o zadumie pisałaś jak dobrze pamięta :) No chyba, że źle pamiętam :D

      Usuń
  5. Tak bardzo nie lubię Żmijewskiego. Chyba nie dałbym rady przebrnąć przez ten film. No może dla Urbaniaka, w ramach hołdu dla świetnego muzyka i kompozytora :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja tam nic do Żmijewskiego nie mam. Można nawet powiedzieć, że go lubię. A Urbaniak - żadna rewelacja, ale na pewno lepszy niż Chodorowski. Choć nie przeczę, że ten jego naturalizm i naturszczyzm jest dość dość sympatyczny.

      Usuń
  6. Obejrzałbym, ale... :D
    Sesja trwa, potrzebuję czegoś na odstresowanie :P Coś w klimacie "Szybkich i wściekłych" przemawia do mnie obecnie o wiele mocniej. "Mój rower" prawdopodobnie kiedyś obejrzę, ale nie w najbliższym czasie ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No to fiu do kina ;) Seans "Szybkich i wściekłych" powinien pomóc się "odprężyć" a słyszałem, że w różnych Warszawach, to nawet w 4D grają :D

      Usuń
  7. "Mój rower" kojarzy mi się trochę z "Tatarakiem" i "Taxi A". Taki do obejrzenia w Radexie podczas podróży.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nominowałam Cię w najnowszej notce. Postarasz się?:)

      Usuń
    2. "Tatarak" i "Taxi A" muszę zobaczyć. Ten drugi Tomasz mi kiedyś polecał, ale całkiem zapomniałem o nim. Masz racje. Taki lekki film mimo dość poważnego tematu.

      Usuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...